Lieve Eric,
Wat een ongelooflijk bericht, heel verdrietig dat je zo ziek was en niet meer onder ons bent. We hebben fijne herinneringen aan jou en wensen je een goede vaart.
Gecondoleerd aan iedereen die jou dierbaar was.
Liefs, Bas en Bianca
Beste Eric, klasgenoot van mijn lagere schoolperiode op de Rembrandtschool in Lisse.
Daarna op judo bij sportschool Aarts.
Vervolgens vroeg je me mee naar de scoutinggroep Shawano’s waar we een leuke en leerzame tijd hadden.
Een onbezorgde jeugd in een andere tijd.
Daarna zijn onze wegen gescheiden, het doet mij deugd dat je veel plezier hebt beleeft op het water. Ook daar lag mij passie maar dat hebben we nooit van elkaar geweten.
Nu ruim 40 jaar later doet het wat met me als een jeugdvriend er niet meer is.
Ik wens je vader en je broer en verdere familie en vrienden veel sterkte met jouw verlies.
Ook ik wens je een goede vaart toe naar het onbekende.
Ik zal Erik herinneren als een van de aardigste schippers. Hij straalde rust uit en schreeuwde nooit. Hij maakte graag foto’s van wat hem aansprak in zijn omgeving. Ik zal hem missen.
Er ging een schok door me heen toen ik jouw overlijdensadvertentie las in het weekendkrant van de Bollenstreek. Hoewel we beiden ons eigen weg zijn gegaan kende ik je nog wel van heel lang geleden in de jaren zeventig bij de scoutinggroep Shawano’s. Je was een rustige en bedachtzame jongen die er niet van hield om in the picture te te zijn. Dat je meer over dingen nadacht was toen al duidelijk. Zo te lezen heb je het ver gebracht, maar de dood is onverbiddelijk. Veel te vroeg natuurlijk.
Ik typ dit herdenkingsbericht aan Eric ook namens mijn ouders Gijs & Riet van Dalen-van Wijck.
Gisteren belden zij mij op met het bericht dat ze een rouwkaart ontvingen met daarin de melding v/h overlijden van Eric. Vandaag ontving ikzelf deze kaart.
Wat ontzettend verdrietig om te lezen dat je ziek was en niet langer hier kon blijven.
Gecondoleerd, ook namens mijn ouders, voor je vader Piet en je broer Ronald.
Wat zal dat verdrietig voor hen zijn om vrijdag definitief afscheid te moeten nemen.
Ik denk in herinnering terug aan de verhalen die mijn oma (Lena) van Wijck vertelde wanneer ze met jou door Amsterdam was geweest. En alle bezoekjes aan Lisse en de bollenstreek. Wat genoot ze daarvan!
Een laatste groet uit Zeeland,
Gijs & Riet van Dalen-van Wijck
Angélique van Dalen, Danmar, Tom & Rody
Jaren hebben wij met jou gewoond op het Corvershof. Toen alle bewoners door de diaconie uit het hof verdreven werden, was jij de enige die onwrikbaar standhield. Dat typeert jou ook helemaal. Jij deed wat jou goeddunkte en liet je daar, hoeveel druk er ook op je uit werd geoefend, niet van afbrengen. Dat was voor mij als huismeester soms best wel lastig, maar ik wist wel wat ik aan jou had. Jij staat onuitwisbaar in ons geheugen geprent, want wij hebben toch veel met je meegemaakt. Wij gunnen je een mooie reis naar daar waar, zoals zo mooi op je kaart staat, zielen op je wachten.
Paul Slomp en Marjon Graef
Vaarwel Eric. Je leefde je leven op jouw manier, en haalde er de mooie dingen uit, en mooie vriendschappen. Die konden tegen een stootje, zelfs op het RISK- bord (‘bakkie leeg!’). Daaraan, en aan onze vele avonden, koninginnedagen, tochtjes naar Zutphen of de avondwinkel, koester ik warme herinneringen. Je passie voor historie en lekker (oosters) eten deelden we.
Je bakkie is nu echt leeg, maar vergeten zullen we je nooit.
Vaarwel.
Lieve Eric ik wens je een goede vaart. Dank dat ik je de laatste nachten mocht ondersteunen. Dat zal ik koesteren. Deze uren zijn me erg dierbaar. Ik heb je leren kennen toen ik met Jan een relatie kreeg. De eerste jaren met nachten lang spelletjes spelen, Sinterklaas en Oud en nieuw. De laatste jaren zag ik je wat minder. Maar wat een respect en bewondering heb ik voor je. Hoe jij de laatste maanden de regie in handen had. Geen onvertogen woord, geen boosheid, maar vooral dankbaarheid wat anderen voor je deden.
Met verdriet namen we kennis van je veel te vroege overlijden. De laatste maanden hebben we elkaar nog veel kunnen zien en bleken we weer veel gemeenschappelijk te hebben. Onze studie middeleeuwse geschiedenis onze interesse in vogels, jammer dat het niet meer lukte om de ransuil te spotten, en reizen, jij op het water en ik in de lucht. Nou jongen, we wensen je een behouden vaart op je laatste reis. Rust zacht.
9 Berichten
Lieve Eric,
Wat een ongelooflijk bericht, heel verdrietig dat je zo ziek was en niet meer onder ons bent. We hebben fijne herinneringen aan jou en wensen je een goede vaart.
Gecondoleerd aan iedereen die jou dierbaar was.
Liefs, Bas en Bianca
Beste Eric, klasgenoot van mijn lagere schoolperiode op de Rembrandtschool in Lisse.
Daarna op judo bij sportschool Aarts.
Vervolgens vroeg je me mee naar de scoutinggroep Shawano’s waar we een leuke en leerzame tijd hadden.
Een onbezorgde jeugd in een andere tijd.
Daarna zijn onze wegen gescheiden, het doet mij deugd dat je veel plezier hebt beleeft op het water. Ook daar lag mij passie maar dat hebben we nooit van elkaar geweten.
Nu ruim 40 jaar later doet het wat met me als een jeugdvriend er niet meer is.
Ik wens je vader en je broer en verdere familie en vrienden veel sterkte met jouw verlies.
Ook ik wens je een goede vaart toe naar het onbekende.
Ik zal Erik herinneren als een van de aardigste schippers. Hij straalde rust uit en schreeuwde nooit. Hij maakte graag foto’s van wat hem aansprak in zijn omgeving. Ik zal hem missen.
Er ging een schok door me heen toen ik jouw overlijdensadvertentie las in het weekendkrant van de Bollenstreek. Hoewel we beiden ons eigen weg zijn gegaan kende ik je nog wel van heel lang geleden in de jaren zeventig bij de scoutinggroep Shawano’s. Je was een rustige en bedachtzame jongen die er niet van hield om in the picture te te zijn. Dat je meer over dingen nadacht was toen al duidelijk. Zo te lezen heb je het ver gebracht, maar de dood is onverbiddelijk. Veel te vroeg natuurlijk.
Ik typ dit herdenkingsbericht aan Eric ook namens mijn ouders Gijs & Riet van Dalen-van Wijck.
Gisteren belden zij mij op met het bericht dat ze een rouwkaart ontvingen met daarin de melding v/h overlijden van Eric. Vandaag ontving ikzelf deze kaart.
Wat ontzettend verdrietig om te lezen dat je ziek was en niet langer hier kon blijven.
Gecondoleerd, ook namens mijn ouders, voor je vader Piet en je broer Ronald.
Wat zal dat verdrietig voor hen zijn om vrijdag definitief afscheid te moeten nemen.
Ik denk in herinnering terug aan de verhalen die mijn oma (Lena) van Wijck vertelde wanneer ze met jou door Amsterdam was geweest. En alle bezoekjes aan Lisse en de bollenstreek. Wat genoot ze daarvan!
Een laatste groet uit Zeeland,
Gijs & Riet van Dalen-van Wijck
Angélique van Dalen, Danmar, Tom & Rody
Jaren hebben wij met jou gewoond op het Corvershof. Toen alle bewoners door de diaconie uit het hof verdreven werden, was jij de enige die onwrikbaar standhield. Dat typeert jou ook helemaal. Jij deed wat jou goeddunkte en liet je daar, hoeveel druk er ook op je uit werd geoefend, niet van afbrengen. Dat was voor mij als huismeester soms best wel lastig, maar ik wist wel wat ik aan jou had. Jij staat onuitwisbaar in ons geheugen geprent, want wij hebben toch veel met je meegemaakt. Wij gunnen je een mooie reis naar daar waar, zoals zo mooi op je kaart staat, zielen op je wachten.
Paul Slomp en Marjon Graef
Vaarwel Eric. Je leefde je leven op jouw manier, en haalde er de mooie dingen uit, en mooie vriendschappen. Die konden tegen een stootje, zelfs op het RISK- bord (‘bakkie leeg!’). Daaraan, en aan onze vele avonden, koninginnedagen, tochtjes naar Zutphen of de avondwinkel, koester ik warme herinneringen. Je passie voor historie en lekker (oosters) eten deelden we.
Je bakkie is nu echt leeg, maar vergeten zullen we je nooit.
Vaarwel.
Lieve Eric ik wens je een goede vaart. Dank dat ik je de laatste nachten mocht ondersteunen. Dat zal ik koesteren. Deze uren zijn me erg dierbaar. Ik heb je leren kennen toen ik met Jan een relatie kreeg. De eerste jaren met nachten lang spelletjes spelen, Sinterklaas en Oud en nieuw. De laatste jaren zag ik je wat minder. Maar wat een respect en bewondering heb ik voor je. Hoe jij de laatste maanden de regie in handen had. Geen onvertogen woord, geen boosheid, maar vooral dankbaarheid wat anderen voor je deden.
Met verdriet namen we kennis van je veel te vroege overlijden. De laatste maanden hebben we elkaar nog veel kunnen zien en bleken we weer veel gemeenschappelijk te hebben. Onze studie middeleeuwse geschiedenis onze interesse in vogels, jammer dat het niet meer lukte om de ransuil te spotten, en reizen, jij op het water en ik in de lucht. Nou jongen, we wensen je een behouden vaart op je laatste reis. Rust zacht.
Laat een bericht achter