Het gehele team van het Oude Dykhuys wil bedanken voor de fijne familiediners die we voor dhr. Biermann en zijn familie mochten verzorgen.
Wij zullen zijn scherpe humor gaan missen.
Sterkte voor zijn vrouw en familie met dit grote verlies.
Het bericht kwam best wel binnen bij ons beiden.
We zijn erg blij dat we je hebben leren kennen via Claudia.
We hebben erg genoten in het mooie Oostenrijk en dat prachtige huis daar tegen de berg.
We zijn er 2 keer geweest met onze Camper een aantal dagen en ik heb hele leuke herinneringen daar aan overgehouden.
De dames gingen winkelen en wij zaten samen gezellig te babbelen en ervaringen uit te wisselen bij wat biertjes.
Heel gezellige tijden waren dat.
We kijken er nog steeds met plezier naar terug!
Ook als Claudia en Erica ergens gingen zingen waren jullie natuurlijk ook van de partij en genoten van de concertjes.
Lieve meneer Biermann, toen ik U voor het eerst ontmoette vond ik het erg lastig u te peilen, u maakte stoicijns grapjas zonder blikken of blozen en ik wist niet goed of U dit serieus meende of mij gewoon in de maling nam … naar mate de wekelijkse bezoekjes vorderde leerde ik U kennen en door de jaren heen hebben we heel wat afgelachen samen met Margareth. U was altijd oprecht geinteresseerd in mij, de honden en de rest van mijn familie! verjaardagen vergat u nooit, altijd een kaartje en zelfs de happy birthday song! Wat mij in het bijzonder heeft geraakt waren de keren dat ik in het ziekenhuis lag en U met uw scootmobiel door de hagel heen mij met een bezoekje kwam vereren. U was een levensgenieter pur sang, de mooie planten is de tuin, kleurrijke bloemen, of diertjes in alle soorten en maten ….U genoot ervan! Ook de wekelijkse haring die ik meenam deed u glunderen en lekkerbekken. Vooral dan dat snoetje van U als ik met iets anders aankwam dan met haring haha. Het was heel fijn U te hebben mogen kennen, rust zacht lieve Adriaan Biermann.
Ik wens de Familie heel veel sterkte, nu en in de toekomst!!
Heel veel sterkte namens de familie Groot. Voor.mij persoonlijk geldt dat ik zijn humor zal herinneren als ik bij pa op Schiphol mocht werken. RIP Hr Bierman.
Beste Adriaan! Op je verjaardag belde ik je nog, met als gebruikelijke opening: “Hoch wird er Leben””.Margret: hij ligt in het ziekenhuis en het gaat slecht met hem! Helaas : Netty en ik zullen je missen, na zoveel mooie herinneringen aan Reichraming,vroeger al aan Hilversum-Aeronaut (Astrid en Durdana}- Nijkerk -Hoofddorp en vismaaltijden!! Wij denken – tot ziens goed mens! Sterkte lieve Margret en aanverwanten.Henk
Wat een droevig bericht……de man die mij persoonlijk bij Damco Air heeft aangenomen. En elke keer na een vergadering, waarin het “Team Eindhoven” de wind van voren kreeg van de aanwezigen, ons bij hem riep, en dan lachend zei: “ga vooral zo door jongens, maar houdt een beetje rekening met de gevoelens hier”. Alleen maar geweldige herinneringen aan hem. RIP beste Adriaan.
Lieve Beste Baas – ik heb zo veel geweldige herinneringen aan U. Maar de beste is nog steeds dat U toch even vlug over kwam naar New York om op onze bruiloft to kunnen zijn in 1978. Rest in Peace, you will never be forgotten.
Het was allemaal in Graan voor Visch.
Op een avond zijn we een keer vroeg naar bed gegaan, Lagen er nauwelijks in. .Werd er een steentje tegen het raam gegooid. Waren Ad en Margarete. We hoefden niet te vragen wie van de twee het had gegaan. Hij vroeg om saté, dat hij wil meer bij ons had gegeten. Wij het bed weer uit.
Egbert Pranger was in de tuin een straatje aan het leggen. Ad liep er langs om naar huis te gaan. Vraagt Egbert heb jij ook een hamer.? Ad zegt ja die heb ik wel maar die krijg je niet en loopt door. Egbert was amper bekomen van zo’n rare vent. Wie komt er even later met een hamer aan? Ad.
Ad en Rennie staan buiten te praten. Staat iemand zich in de badkamer te wassen. Ad had de grootste lol
Hij draait zich om en ziet door het glas Margarete in hun badkamer staan. Met een grote schreeuw roept hij dat Margarete uit de badkamer moest gaan.
Paul Meijer noemde hij me altijd. Kwam van De Paul Meier show uit de jaren zeventig.
8 Berichten
Het gehele team van het Oude Dykhuys wil bedanken voor de fijne familiediners die we voor dhr. Biermann en zijn familie mochten verzorgen.
Wij zullen zijn scherpe humor gaan missen.
Sterkte voor zijn vrouw en familie met dit grote verlies.
hartelijke groet,
team Oude Dykhuys
Lieve Adriaan,
Het bericht kwam best wel binnen bij ons beiden.
We zijn erg blij dat we je hebben leren kennen via Claudia.
We hebben erg genoten in het mooie Oostenrijk en dat prachtige huis daar tegen de berg.
We zijn er 2 keer geweest met onze Camper een aantal dagen en ik heb hele leuke herinneringen daar aan overgehouden.
De dames gingen winkelen en wij zaten samen gezellig te babbelen en ervaringen uit te wisselen bij wat biertjes.
Heel gezellige tijden waren dat.
We kijken er nog steeds met plezier naar terug!
Ook als Claudia en Erica ergens gingen zingen waren jullie natuurlijk ook van de partij en genoten van de concertjes.
We zullen je erg missen
Groet Chris en Erica
Lieve meneer Biermann, toen ik U voor het eerst ontmoette vond ik het erg lastig u te peilen, u maakte stoicijns grapjas zonder blikken of blozen en ik wist niet goed of U dit serieus meende of mij gewoon in de maling nam … naar mate de wekelijkse bezoekjes vorderde leerde ik U kennen en door de jaren heen hebben we heel wat afgelachen samen met Margareth. U was altijd oprecht geinteresseerd in mij, de honden en de rest van mijn familie! verjaardagen vergat u nooit, altijd een kaartje en zelfs de happy birthday song! Wat mij in het bijzonder heeft geraakt waren de keren dat ik in het ziekenhuis lag en U met uw scootmobiel door de hagel heen mij met een bezoekje kwam vereren. U was een levensgenieter pur sang, de mooie planten is de tuin, kleurrijke bloemen, of diertjes in alle soorten en maten ….U genoot ervan! Ook de wekelijkse haring die ik meenam deed u glunderen en lekkerbekken. Vooral dan dat snoetje van U als ik met iets anders aankwam dan met haring haha. Het was heel fijn U te hebben mogen kennen, rust zacht lieve Adriaan Biermann.
Ik wens de Familie heel veel sterkte, nu en in de toekomst!!
Lieve groet van Desiree
Heel veel sterkte namens de familie Groot. Voor.mij persoonlijk geldt dat ik zijn humor zal herinneren als ik bij pa op Schiphol mocht werken. RIP Hr Bierman.
Beste Adriaan! Op je verjaardag belde ik je nog, met als gebruikelijke opening: “Hoch wird er Leben””.Margret: hij ligt in het ziekenhuis en het gaat slecht met hem! Helaas : Netty en ik zullen je missen, na zoveel mooie herinneringen aan Reichraming,vroeger al aan Hilversum-Aeronaut (Astrid en Durdana}- Nijkerk -Hoofddorp en vismaaltijden!! Wij denken – tot ziens goed mens! Sterkte lieve Margret en aanverwanten.Henk
Wat een droevig bericht……de man die mij persoonlijk bij Damco Air heeft aangenomen. En elke keer na een vergadering, waarin het “Team Eindhoven” de wind van voren kreeg van de aanwezigen, ons bij hem riep, en dan lachend zei: “ga vooral zo door jongens, maar houdt een beetje rekening met de gevoelens hier”. Alleen maar geweldige herinneringen aan hem. RIP beste Adriaan.
Lieve Beste Baas – ik heb zo veel geweldige herinneringen aan U. Maar de beste is nog steeds dat U toch even vlug over kwam naar New York om op onze bruiloft to kunnen zijn in 1978. Rest in Peace, you will never be forgotten.
Het was allemaal in Graan voor Visch.
Op een avond zijn we een keer vroeg naar bed gegaan, Lagen er nauwelijks in. .Werd er een steentje tegen het raam gegooid. Waren Ad en Margarete. We hoefden niet te vragen wie van de twee het had gegaan. Hij vroeg om saté, dat hij wil meer bij ons had gegeten. Wij het bed weer uit.
Egbert Pranger was in de tuin een straatje aan het leggen. Ad liep er langs om naar huis te gaan. Vraagt Egbert heb jij ook een hamer.? Ad zegt ja die heb ik wel maar die krijg je niet en loopt door. Egbert was amper bekomen van zo’n rare vent. Wie komt er even later met een hamer aan? Ad.
Ad en Rennie staan buiten te praten. Staat iemand zich in de badkamer te wassen. Ad had de grootste lol
Hij draait zich om en ziet door het glas Margarete in hun badkamer staan. Met een grote schreeuw roept hij dat Margarete uit de badkamer moest gaan.
Paul Meijer noemde hij me altijd. Kwam van De Paul Meier show uit de jaren zeventig.
Laat een bericht achter